ஒரு காட்டில் நான்கு எருமைகள் ஒன்றாய்க் கூடி ஒற்றுமையாக வாழ்ந்து வந்தன. அந்தக் காட்டில் வசித்த ஒரு சிங்கம் பல நாட்களாக இந்த எருமைகளைப் பார்த்துக் கொண்டி ருந்தது. அந்த எருமை களைக் கொன்று தன் பசியாற உண்ண எண்ணியது. ஆனால் எல்லா எருமைகளும் ஒற்றுமையாக இருந்ததனால் அவற்றைக் கொல்ல முடியவில்லை.

சிங்கம் அந்தக் காட்டில் வசித்த ஒரு நரியிடம் ஆலோசனை கேட்டது. நரி நன்றாக ஆலோசித்து ஒரு முடிவுக்கு வந்தது. மறுநாள் அந்த நரி எருமைகளை தனித்தனியாக சந்தித்து மற்ற எருமைகளைப் பற்றி நீயே அவற்றை விடப் பலசாலி என்று கோள் மூட்டியது. இதனை நம்பிய எருமைகள் தமக்குள் சண்டையிட்டன. அவை தனித்தனியாகப் பிரிந்து செல்ல ஆரம்பித்தன.

இதுதான் தருணம் என்று எண்ணிய சிங்கம் அந்த எருமைகளை ஒவ்வொன்றாகக் கொன்று தின்றது. நரியும் சிங்கத்துடன் சேர்ந்து எருமைகளின் இறைச்சியை உண்டு மகிழ்ந்தது. "ஒற்றுமையே பலம்" என்பதனையும், "ஒற்றுமை இல்லாக் குடும்பம் ஒருமிக்கக் கெடும்" என்பதனையும் இக்கதையிலிருந்து நாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.

சொற்களின் பொருள்களை அறிவோம்

வனத்தில் பல பயங்கரமான செயல்கள் நடைபெற்றாலும் நல்ல இனிய காட்சிகளையும் நாம் காணலாம். அதனை இப்பாடல்களில் படித்துச் காட்சிகளையும் நாம் காணலாம். அதனை இப்பாடல்களில் படித்துச் காட்சிகளையும் நாம் காணலாம். அதனை இப்பாடல்களில் படித்துச் சுவைப்போம்.